Czy mówienie o sobie jest sztuką?
Czy polega na tym, by opowiadać o sobie w sposób piękny, tajemniczy, a może wyniosły? Można przecież mówić o sobie głośno i dużo, albo cicho i oszczędnie — dla mnie każda z tych form jest sztuką. Dziś chcę opowiedzieć o sobie szczerze. Bo właśnie szczerość — w moim doświadczeniu — jest największą sztuką.

Nazywam się Anna Rapsiewicz. Urodziłam się w sierpniu 1991 roku w Szczecinie — i to właśnie tutaj zaczęła się moja droga w stawaniu się oSOBĄ.

Ukształtowała mnie mieszanka genów, osiedlowej codzienności i osobistych doświadczeń. To, co przeżywałam i jak to przeżywałam, uformowało mnie najmocniej.

Pierwszym kierunkiem studiów było zarządzanie na Uniwersytecie Szczecińskim. Nauczyło mnie ono gospodarować energią, czasem i zasobami, a także myśleć kreatywnie. Dzięki niemu potrafię sprawnie poruszać się w świecie symboli — przydatnym nie tylko w marketingu, ale także w psychologii i terapii.

Następnie ukończyłam psychologię na Uniwersytecie SWPS w Poznaniu — to był wybór płynący z pasji, marzeń i przemyślanej decyzji.

Staż w szpitalu HCP w Poznaniu, na oddziale podwójnej diagnozy, nauczył mnie patrzeć na człowieka — nie tylko na jego objawy.
Praca w hospicjum św. Jana Ewangelisty pozwoliła mi towarzyszyć ludziom w czasie choroby, bólu, przemijania. Wspierałam również osoby pogrążone w żałobie — ich bliskich, którzy potrzebowali obecności, uważności i słów dających ukojenie.
To doświadczenie zbliżyło mnie do psychologii egzystencjalnej, która do dziś jest mi szczególnie bliska.

Ukończyłam również szkolenie z Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR), która dała mi narzędzia do wspierania innych w ich własnej mocy i sprawczości. Wierzę, że każdy człowiek jest ekspertem od siebie i swoich doświadczeń.

Obecnie studiuję seksuologię kliniczną na Uniwersytecie SWPS, pogłębiając swoją wiedzę o ludzkiej seksualności, relacjach i tożsamości. Prowadzę również grupę wsparcia dla dorosłych osób LGBT+ w stowarzyszeniu Lambda Szczecin — to doświadczenie pomaga mi jeszcze pełniej rozumieć i towarzyszyć różnorodnym historiom i potrzebom.

Od wielu lat jestem też zaangażowana w pomoc osobom uzależnionym — nauczyło mnie to słuchać z pokorą, bez oceniania, z gotowością na spotkanie z drugim człowiekiem takim, jakim jest.

Dziś tworzę miejsce, które nazywam Akademią bycia oSOBĄ — przestrzeń, w której możesz być sobą, ze wszystkim, co w Tobie ważne.

Mam nadzieję, że spotkamy się w tej drodze — a ja będę mogła towarzyszyć Ci w odkrywaniu Twojej niepowtarzalnej historii.

Do zobaczenia
Anna Rapsiewicz